تعیین ضرورت برای تغییر کاربری باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی

بر اساس قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها، تغییر کاربری اراضی و زمین‌ها، جز در موارد ضروری ممنوع است و در موارد ضروری تغییر کاربری اراضی زراعی (زمین‌های کشاورزی) و باغ‌ها به عهده کمیسیونی است که در آن نمایندگان وزارتخانه‌های کشاورزی، مسکن و شهرسازی، جهاد سازندگی و سازمان حفاظت محیط زیست و استانداری حضور دارند که در هر استان زیر نظر وزارت کشاورزی تشکیل می‌شود و تصمیمات این کمیسیون با اکثریت آرای اعضا اعتبار خواهد داشت و ظرف مدت دو ماه از تاریخ درخواست متقاضی، این کمیسیون موظف به تشکیل جلسه و تصمیم‌گیری می‌باشد.

مرجع تشخیص اراضی و باغ‌ها

بر اساس تبصره ۲ ماده 1 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها، مرجع تشخیص اراضی و زمین‌های زراعی و باغ‌ها، وزارت جهاد کشاورزی می‌باشد و مراجع قضایی و اداری، نظر سازمان جهاد کشاورزی مربوطه را در این زمینه استعلام (پرسیدن) می‌نمایند و مراجع اداری موظف به رعایت نظر سازمان جهاد کشاورزی می‌باشند.

* نکته: نظر سازمان جهاد کشاورزی استان برای مراجع قضایی به منزله نظر کارشناس رسمی دادگستری محسوب می‌شود.

بر اساس تبصره ۳ ماده 1 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها، ادارات ثبت اسناد و املاک و دفاتر اسناد رسمی و سایر هیأت‌ها و مراجع مربوطه مکلفند در موارد تفکیک، افراز (جدا کردن سهم مشترک شرکا از یکدیگر) و تقسیم زمین‌های کشاورزی و باغ‌ها و تغییر کاربری آنها در خارج از محدوده قانونی شهرها و شهرک‌ها از سازمان‌های جهاد کشاورزی و وزارت جهاد کشاورزی استعلام نموده و نظر وزارت جهاد کشاورزی را اعمال نمایند.

احداث تولیدات کشاورزی و کارگاه‌های صنایع تکمیلی و غذایی

بر اساس تبصره ۴ ماده 1 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها، احداث و ساخت گلخانه‌ها،‌ دامداری‌ها، مرغداری‌ها، پرورش ماهی و سایر تولیدات کشاورزی و کارگاه‌های صنایع تکمیلی و غذایی در روستاها بهینه‌کردن تولیدات بخش کشاورزی بوده و تغییر کاربری محسوب نمی‌شود. این موارد از شمول (محدوده) این ماده مستثنی بوده و با رعایت ضوابط و قوانین زیست‌محیطی با موافقت سازمان‌های جهاد کشاورزی استان‌ها بدون مانع می‌باشد.

 http://rebrand.ly/vtlh6